Vefsķša Kolbeins er flutt yfir į 21. öldina į léniš: kolbeinn.wordpress.com.
Guš veri meš ykkur!
posted by Siggi on 4/07/2008 07:25:00 AM
 Kolbeinsaflastrįkar
posted by Siggi on 5/13/2007 12:17:00 PM
Fyrirhuguš ferš ķ sęnskan fślalęk
- Kolbeinar koma allir saman
Ansi hljótt hefur veriš um žennan opinbera fjölmišil og tilkynningaskyldu Kolbeins undanfarin misseri. Ręšur žar ašallega klofningur mešlima vķša um lönd og fįar samverustundir žar af leišandi. Žó skal skżrt frį žvķ hér, žó aš nokkuš seint sé, aš Kolbeinar Siguršur, Sölvi og Hjörtur męttust ķ Djśpavatni ķ mišjum jśnķmįnuši į sķšasta įri viš Djśpavatniš sitt og įttu žar yndislega kvöldstund og morgun eftir. Aflinn var góšur žó aš grunsemdir hefšu vaknaš um žaš viš įt aflans aš Djśpavatnsfiskum sé ef til vill skammtaš fullmikiš af einhvers konar lżsisfóšri. En nóg um žaš.
Nżjustu fréttir aš Kolbeini og strįkunum hans eru hins vegar svikafréttir miklar: Kolbeinar dveljast allir utan veišilandsins eina og sanna um žessar mundir, žar af 4/5 Kolbeins į Stór-Eyrarsundarsvęšinu. Kolbeinar hafa žvķ tekiš žį mešvitušu įkvöršun aš svķkja unašsland fiskimennskunnar en taka žess ķ staš į leigu sęnskan fślalęk og reyna aš mynda žar veišistemningu sem aš einhverju leyti getur komist ķ hįlfkvist viš žį alsęlu sem žrķfst viš tęrar bergvatnsįr og fyssandi veišikvķslir Ķsalandsins eina og sanna sem aš Kolbeinar blóta af mikilli innlifun.
Stefnt er į Svķžjóšarferš žessa ķ maķmįnuši nęstkomandi. Žar veršur Brennsi fręndi meš ķ för, sęnskur lättöl, dönsk pura, spśnn, lķna og andi gamla mannsins. Ekkert mun žvķ skorta og raunar stefnir allt ķ žaš aš ķ fyrsta skipti ķ ein fimm įr komi žar saman Kolbeinshópurinn komplett og njóti platónskra karlmannsįsta og grįti yfir minningum horfinna daga, fiska sem sluppu og sumarnótta sem voru allt of stuttar.
Kolbeinar eru farnir aš telja nišur eins og börn til jólanna.
Įfram Kolbeinn. Hann lengi lifi!!!
Kolbeinn, Kolbeinn Kolbeinn, Kolbeeeeeiiiiinnnn!!!
posted by Siggi on 2/22/2007 02:00:00 PM
Kolbeinsstuttmynd!!!
KOLBEINN AUGLŻSIR KOLBEINSSTUTTMYND DJŚPAVATNSFERŠAR HÉR. UNAŠSLEGT YNDI ALSĘLUNNAR.
posted by Siggi on 10/03/2005 08:10:00 PM
...en Guš bżr ķ Djśpavatni, Kolbeinn!
- Neeejjj-sko!
Yndislegir angar og sporšar allra landa, žį er henni lokiš Kolbeinsferš 2005 žar sem allt var fullkomiš - eša svo gott sem, Kolbeins Hjartar var nefnilega sįrt saknaš en į mešan aš veišiferš stóš hśkti Kolbeinn Hjörtur kjökrandi viš fśl og menguš Amsterdammssķki og reyndi aš fanga herpessjśka marhnśta frekar en ekki neitt.
Kolbeinar (og gesturinn Orri) lögšu ķ hann ķ stórkostlegu vešri aš kvöldi žrišjudagsins 19. jślķ, drekkhlóšu japanskan bķlskrjóš og įšu ašeins til žess aš grķpa einn ródara meš frönskum og kóki og öllu tilheyrandi į leišinni śt śr bęnum. Annars var haldiš um Žrengslin og eftir malarvegum Selvogs žar til komiš var į fyrri veišistaš Kolbeins: Hlķšarvatn ķ Selvogi. Herptist žį allt hold Kolbeina sem ekki voru lengi aš rķfa upp stangir sķnar, svo og frisbķdisk - aš Kolbeini Ašalsteini undanskildum sem strax réšst ķ tvķsżna skįk viš yfirvöld ķ Vatikaninu. Žaš finnst Kolbeini Ašalsteini gaman. Nóg um žaš.
Aš gamalli venju drukku Kolbeinar gamla manninum skįl ķ upphafi feršar meš žvķ aš lįta Brennsa fręnda ganga į milli og fylla tappann - um žaš bil tvo, žrjį umganga. Žar meš var hiti kominn ķ hópinn, stangir voru settar saman og haldiš nišur aš vatni og veišilendur kannašar. Kolbeinn Sölvi ,,sį hann vaka" ótt og tķtt en öšrum veišimönnum var mestmegnis ómögulegt aš sameinast honum ķ žessari ofursjón. En žess veršur vissulega aš geta aš Kolbeinn Sölvi ber gleraugu sem hlašinn eru miklum plśs žannig aš oft sér hann żmislegt sem aš ašrir koma ekki auga į.
Žrįtt fyrir nokkur góš köst varš enginn Kolbeina svo mikiš sem var žannig aš lokum sneru drengirnir hans Kolla gamla sér aš frisbķdisknum - hinni ašališju Kolbeina - og köstušu honum af listfengi miklu. Geršust svo leišir į žeim leik og įkvįšu žį aš klķfa fjall (sem örugglega heitir Hlķšar-eitthvaš). Eftir mikiš puš og samkvešur į Fjallgöngu Tómasar Gušmundssonar (žar sem Kolbeinn Bjarki kunni nördalega mikiš af kvęšinu) nįšu Kolbeinar hraktir og kaldir og žreyttir į tind bjargsins og neyddust til žess aš kneyfa örlķtinn ölsopa enda loftiš oršiš įkaflega žunnt svona ķ 300 metra hęš og mjög hęttulegt aš verša fyrir vökvatapi.
Nišur aftur komnir gśffušu Kolbeinar ķ sig żmsum žjóšlegum krįsum į borš viš haršfisk, flatkökur (ekki flatbrauš!), hangikjöt, hangipulsu og sķšast en ekki sķst - buggles. Svo tók viš önnur frisbķsessjón sem fljótlega breyttist ķ ęstan leik og nokkuš haršskeyttan žegar aš einn var settur ķ mišju til aš nį disknum af hinum og var žeim hinum sama nokkuš ķ sjįlfsvald sett hvaša brögšum hann beitti. Nišurstaša leiksins var sś aš Orri gekk frį velli meš grunaš rifbeinsbrot og Kobeinn Siguršur hrundi ķ hraungjótu og rispašist svo į fótleggjum aš į tķmabili var talaš um aš best vęri ef til vill aš snķša fótinn af. En ,,žetta er bara smį skeina" sagši Kolbeinn Siguršur, hreystin uppmįluš, og lét žaš ekki į sig fį žó aš hęgri fótur hans lafši einungis į į örfįum sinum og taugaendum. Hann er hraustur mašur, hann Kolbeinn Siguršur. Hraustasti Kolbeinninn af öllum, segja sumir.
Fljótlega aš žessu loknu tóku Kolbeinar į sig nįšir. Daginn eftir var įfram reynt aš fanga fiskinn en skemmst er frį žvķ aš segja aš ekkert gekk utan žess aš Kolbeinn Bjarki var kominn meš vęnan fisk į sem annaš hvort var eitt pund eša tuttugu (bara man žaš ekki) en missti. Sķšdegis pökkušu Kolbeinar saman öllu sķnu og nś var feršinni heitiš ķ Djśpavatn.
Kolbeinar keyršu góšan spöl į malbiki eftir Reykjanesinu sušvestanveršu ķ leit sinni aš afleggjara Djśpavatn žegar aš žeir loksins fundu stiku sem vķsaši ķ rétta įtt. Žar stóš aš einungis tólf kķlómetrar vęru į įfangastaš. Žessir tólf kķlómetrar uršu žó aš heilum klukkutķma į vegi sem ekki var hęgt aš aka į yfir tólf kķlómetra hraša. Žar bar annars helst til tķšinda į žessum vegkafla aš Kolbeinn Bjarki steig śt śr bķlnum fimm sinnum til žess aš kasta af sér vatni og įvallt var bunan į viš heilan bola. Furšušu ašrir Kolbeinar sig į žvķ hversu ógurlegt magn af vatni annars smįvaxinn lķkami Kolbeins Bjarka hafši aš geyma. Sś nišurstaša fékkst aš Kolbeinn Bjarki vęri agśrka en ekki mašur - meš 95% lķkama sķns ķ formi vatns ķ staš ešlilegra 70%.
Žegar įfangastaš var nįš blasti viš paradķs: DJŚPAVATN! Um leiš og vatniš blasti viš ķ sķnu djśpa dalverpi og ekki sķšur žegar komiš var upp aš kofanum sjįlfum, sem fremur var sem höll, svo ekki sé talaš um konunglega grillašstöšuna og fallega frisbķblettinn fyrir framan tśn žį rįku Kolbeinar upp hśrrahróp og brustu sķšan ķ grįt og sögšu einn viš annan: Hér vil ég una ęfi minnar daga alla, sem Guš mér sendir.
Orri gekk ķ aš hlaša kolum į grilliš og kveikja upp ķ, enda Kolbeinar oršnir sįrsoltnir, en ašrir bįru inn dót. Sķšan tóku Kolbeinar til viš aš kasta og fljótlega kom į hjį veišikóngi Kolbeins, Kolbeini Sölva, pķnulķtill fiskur - ömurlega lķtill aš vķsu en vissi į gott. Kolbeinar grillušu svo og kjömmsušu į kjötmeti og kartöbblum og kneifušu mjöš og lögšu Brennsa śt ķ vatn til kęlingar. Sķšan smeygšu žeir Kolbeinar Bjarki, Sölvi og Siguršur sér ķ vöšlusmokka sķna og héldu nišur aš vatni. Lķtiš geršist framan af annaš en žaš aš pķnulitlir fiskar héldu įfram aš koma į land öšru hvoru. Kolbeinar skeyttu lķtiš um žaš.
Héldu sķšan mešfram bakkanum og veiddu įfram en Kolbeinn Ašalsteinn og heišursgesturinn Orri hvķldu sig hins vegar inni ķ skįla. Hįmarki nįši veišikvöldiš žegar aš Kolbeinn Siguršur fékk aš reyna flugustöng Kolbeins Sölva meš žeim mikla įrangri aš brįtt var vęnn urriši į. Kolbeinn Siguršur stiršnaši allur til holdsins og tók vel į. En urrišinn hafši aš lokum betur og slapp og eftir sat Kolbeinn Siguršur, sįr mašur og grét ķ gaupnir sér en var huggašur af Kolbeinum Bjarka og Sölva.
Žaš bar sķšan nęst til tķšinda aš žaš sįst śr fjarlęgš til tśristaóberma tveggja sniglast ķ kringum veišiskįlann góša. Blótušu žeir žrķr Kolbeinar sem viš veiši voru žessu hyski ķ sand og ösku sem komiš var til žess aš skemma helgi Kolbeinsferšar. Endaši meš žvķ aš Kolbeinn Sölvi hrópaši hįtt og snjallt svo ómaši um dalinn: ,,AUF WIEDERSEHEN!" Kvešjan nżttist einstaklega vel, sérstaklega žegar Kolbeinar komust aš žvķ aš viškomandi voru Frakkar. Og til aš bęta nś grįu ofan į svart žį birtist allt ķ einu viš vatniš grindvķskt hvķthyski sem vildi fį aš kasta. Sem betur fer hélt žaš fljótt sķna leiš en frönsku tśrķstasnķkjudżrin létu ekki segjast og ķ frekju sinni og żtni slógu žau upp tjaldi rétt viš skįla Kolbeins og létu ekkert į sig fį žó aš Kolbeinar reyndu aš fęla žau ķ burt meš žvķ aš spila Villa Vill og annaš gott stöff į góšu blasti.
Viš tók kvöldvaka Kolbeins žar sem mešal annars var fariš ķ leikinn: Nefniš einhverja kvikmynd. Žrįtt fyrir fremur einfaldar og, aš žvķ er viršist, aušveldar reglur leiksins - aš nefna bara einhverja kvikmynd - vafšist žessi kśnst fyrir mörgum Kolbeina enda Kolbeinar einkum veišimenn en ekki einhverjir bķóglįparar. Til mikilla tķšinda dró žó um mišja nótt žegar aš Kolbeinn Sölvi birtist allt ķ einu utan śr buskanum, sęll į svip, meš vęnan urriša ķ höndunum. Sį hafši oršiš fyrir ,,letingja" Kolbeins Sölva sem legiš hafši śti ķ vatninu mešan aš kvöldvakan fór fram. Gladdi žetta geš Kolbeina allra sem fóru meš góš fyrirheit ķ hįttinn.
Daginn eftir hélt veišimennska įfram og ķ grķš og erg var beitt sömu taktķk og gefist hafši svo undurvel nóttina įšur, beitt var og kastaš svo langt og lįtiš liggja. Į mešan snęddu Kolbeinar mat, köstušu frisbķ, hlustušu į Villa Vill og höfšu žaš almennt séš nįšugt. Žetta skilaši žeim stórkostlega įrangri aš tveir vęnir urrišar til višbótar bįrust į land - annan žeirra dró Kolbeinn Siguršur en hinn Kolbeinn Sölvi. Kolbeinn sveif į skżi alsęlu og festi Djśpavatn enn betur ķ sessi en fyrr sem eilķfšarveišistaš Kolbeina héšan ķ frį.
Žrįtt fyrir nokkuš af köstum til višbótar var ekki meira aš fį aš žessu sinni enda nóg komiš - fengsęlasta Kolbeinsferš hingaš til var aš enda komin. Kolbeinar pökkušu saman og héldu syngjandi ķ bęinn, glašir en meyrir yfir undrum nįttśrunnar. Og Gušs. Og Kolbeins - sem ER ekkert gamall!
PS. Orš žessi eru öll tileinkuš honum Kolbeini Hirti sem nś hefur įkvešiš aš hętta mastersnįmi ķ śtlöndum til aš žurfa aldrei aftur aš upplifa žann ósóma aš vera staddur ķ śtlöndum ljótum žegar aš Kolbeinsferš ber aš garši. Menn sleppa ekki Kolbeinsferš įn žess aš sjį eftir žvķ. Neeejjj-sko!
posted by Siggi on 7/28/2005 10:14:00 AM
Mį ég minna į sķšu žess stórkostlega veišifélags Kolbeins. Um žessar mundir eru allir félagar, nema ég ķ veiši ķ Hlišarvatni og Djśpavatni. Ég verš aš segja aš ég er aš sįlast śr veišižrį. Mįski ég hendist nišur aš sķki į eftir.
posted by Spartakus on 7/21/2005 08:38:00 AM
Veišiferš ķ Hlķšarvatn og Djśpavatn
Dżršarogsólskinsdagurinn 19. jślķ 2005.
Jęja jęja jęja! Žaš er barasta komiš aš stóru stundinni. Ķ dag heldur 4/5 Kolbeins į vit óvissu reykneskra óbyggša ķ margra, margra mķnśtna fjarlęgš frį mannabyggšum. Fyrst veršur haldiš ķ Hlišarvatn ķ Selvogi. Žar hafa Kolbeinar Siguršur og Sölvi įšur gert heišarlega tilraun til fiskerķs en įrangurslaust. Nś hefst önnur tilraun og žaš meš hjįlp žeirra Kolbeina Ašalsteins og Bjarka auk fulltingis Orra sem hefur öšlast žį endalausu heppni aš fį aš vera įheyrnarfulltrśi ķ Kolbeinsferš.
Um kvöldmatarleytiš annaš kvöld heldur hópurinn svo alla leiš ķ Djśpavatn, sem er ķ margra mķnśtna keyrslu frį Hlķšarvatni. Žar tekur ekki sķšra mokfiskerķ viš og hafa Kolbeinar af žvķ einar įhyggjur ķ sambandi viš ferš žessa aš bķlskrjóšurinn muni eiga erfitt meš aš selflytja heim ķ byggšir allan žann afla sem rótast mun į land.
Eša eins og Siggi Sveins, Laxabani Ölfusįr myndi orša žaš: Viš bunkum honum į land!
posted by Siggi on 7/19/2005 01:48:00 PM
 Nś nįlgast hśn óšum, hin langžrįša veišiferš Kolbeins 2005. Ašeins Kolbeinn Hjörtur veršur fjarri gamni góšu en ķ hópinn bętist gesturinn Orri, góšur drengur af noršlensku kyni. Eitt af žvķ sem ómissandi er ķ ašdraganda Kolbeinsferšar er aš draga upp gamla heimild af veišiferš žeirra félaga Kolbeins veišikóngs og Ragnar Hólms litla lęrlings. Kolbeinar reyna aš lęra eitt og annaš af töktum žessa tvķeykis kennara og lęrlings. Kolbeinn Siguršur stendur ķ žvķ žessa dagana aš reyna aš verša veišifélaginu Kolbeini śt um spóluna meš žessu merka heimildarefni.
Til stendur aš žrķr Kolbeinar, og jafnvel fjórir ef Kolbeinn Sölvi slęst ķ hópinn, komi saman į laugardagskvöldiš kemur og hiti upp fyrir veišireisuna. Er žį aldrei aš vita nema aš spólan góša verši dregin upp, svo og upptökurnar unašslegu sem til eru frį Kolbeinsferš 2001 ķ Hörgsį.
Unašur og yndi.
posted by Siggi on 7/14/2005 11:00:00 AM
Kolbeinn Hjörtur er leišur yfir žvķ aš komast ekki ķ Kolbeinsferš ķ Djśpavatn. Styttist vissulega Meš hverjum degi styttist bišin ķ yndislega Djśpavatnsferš Kolbeins sem farin veršur eftir ekki meira en svo sem eins og rśma tvo mįnuši. Nś žegar er ljóst aš allir Kolbeinar utan Kolbeins Hjartar eru klįrir ķ slaginn og auk žess er bśist viš sérlegum gestaveišimanni, honum Orra - dansk-sęnskum ljósįlfi sem ęttir sķnar rekur noršur ķ land. Hann mun kynnast žvķ hvernig alvöru Kolbeinar fanga fisk, fleygja frisbķdisk, fķra upp ķ grilli og fagna samveru og fallast ķ fašma. Žaš veršur žvķ gaman ķ Kolbeinsferš ķ Djśpavatni hjį drengjunum hans Kolla gamla.
posted by Siggi on 5/14/2005 12:27:00 PM
Veišiferš ķ Djśpavatn 20.-21. jślķ
-gamli mašurinn ķ gešshręringu
3. maķ 2005
Nś er gamli mašurinn viš žaš aš missa žvag af gleši. Rétt ķ žessu var žaš nišurnelgt aš Veišifélagiš Kolbeinn mun halda ķ sķna fyrstu nįnast fullmönnušu veišireisu ķ heil žrjś įr. Lķklegt aš ašeins Kolbeins Hjartar verši sįrt saknaš aš žessu sinni. En hann mį vita žaš aš žaš er aldrei of seint fyrir hann aš sjį aš sér og bętast ķ hópinn.
Stefnan er tekin į hiš unašslega Djśpavatn į Reykjanesi žar sem meira aš segja mį vęnta vęnna urriša sem eiga munu ķ hetjulegri barįttu viš Kolbeina og stangir žeirra. Kannski hįfur Kolbeins Bjarka, brśškaupsgjöf Kolbeins til hans, komi sér žį vel. Ótvķręšur kostur žessarar feršar Kolbeina er aš Kolbeinn fęr vatniš śt af fyrir sig žennan sólarhring og mį henda eins mörgum stöngum śt ķ og hann lystir. Og veišihśs fylgir aš sjįlfsögšu. Kolbeinn veršur žvķ allsrįšandi einvaldskóngur af Djśpavatni einn dag og ekki er žaš nś verra.
Feršin veršur farin aš mišvikudagskvöldi 20. jślķ og veiši lżkur sķšan sķšdegis daginn eftir. Allt lķtur žetta žvķ afskaplega vel śt. Žegar žetta er skrifaš er reyndar enn bešiš formlegs samžykkis Kolbeins Ašalsteins og Kolbeins Sölva viš rįšageršum žessum en ekki er annars aš vęnta śr žeim rönnum en aš hęš verši hoppuš af gleši yfir langžrįšri Kolbeinsferš.
Lengi lifi Kolbeinn. Hśrra! Hśrra! Hśrra! Hśrraaa!!!
posted by Siggi on 5/03/2005 11:11:00 AM
Veišitśr ķ vęndum
2. maķ 2005
Kolbeinn gamli hefur veriš rįmur og bitur undanfarin misseri enda hefur lķtiš fariš fyrir góšum samfundum félaga ķ veišifélaginu Kolbeini meš stöng ķ hendi og bros į vör. Nś gęti hins vegar vęnkast hagur žar sem Kolbeinar plana nś sem aldregi fyrr reisu ķ jślķmįnuši og vonast er eftir nįnast fullri mętingu, ašeins Kolbeinn Hjörtur kynni aš vera fastur ķ öšrum löndum.
Langžrįšur draumur gamla mannsins žvķ ķ seilingarfjarlęgš. Loksins fęr hann eitthvaš til aš lifa fyrir, blessašur gamlinginn, fyrir utan gamlar minningar um fimleg fluguköst og fallegar veišilendur.
posted by Siggi on 5/02/2005 03:11:00 PM
Veišisaga Vola sķšan ķ sumar
1. 12. 2004
Nś loksins birtist veišisaga žeirra Kolbeins Hjartar og Kolbeins Sölva um Volaferš sem drengirnir fóru ķ į viš žrišja mann ķ įgśst lišnum. Allir Kolbeinar sem einn hķrast nś ķ evrópskri śtlegš, langt frį heimalękjunum og spriklandi silfrušum öngunum sem um žį svamla. Kolbeinn vonar aš žessi litla saga veiti glešihżru inn ķ brjóst nišurdreginna Kolbeinsdrengja og svali aš einhverju leyti óslökkvandi heimžrį žeirra. Gjöriš svo vel, bröndurnar mķnar. Kolbeinn gamli bišur aš heilsa yfir hafiš.
Veišiferš ķ Vola ķ įgśst 2004
11. įgśst 2004
Eiginlega byrjaši žetta allt į vitleysu. Manni var harkaš śr vinnunni vinnandi fįandandi frķ fyrir tķmann afžķ ašrir voru svo spenntir aš fara. Sķšan hófst sagan. Žeir voru bśnir aš vera į fyellerķi. Jį. Į fyllerķi. Hjörtur kom žunnur ķ heimsókn ķ bśšina og reyndi aš feikaša. Ég reyndi aš kaupaša en vildi samt ekki borga fyrirša. Žannig aš viš įkvįšum aš hittast seinna. Sķšan komu žeir. Į Volkswagen. Og ég kom nišur. Góšur žessi. Žį bęttist žaš ofanį aš Kolbeinn-Hjölli var oršinn vķnlaus eftir fyllerķiš sitt kvöldiš įšur. Žaš var svosem aušvitaš. Eftir aš hafa ķ miillitķšinni fariš eftir möškum heimtil Steins. Žannig aš viš žurftum aš fara į leynibar aš kaupa aukavķn svo hann gęti veriš aftur fullur ķ feršinni. Og žašan žurftum viš aš fara į Žingvelli afžvķ aš Kolbeinn-Hjölli hafši gleymt veišgręjunum sķnum. Jį žannig aš žaš tafši okkur ennfrekar. En viš létum žetta samt ekki į okkur fį heldur héldum įfram. Og žaš var gaman. Til žess aš létta örlķtiš į samvisku Hjartar fékk ég mér bjór į Žingvöllum. Žaš setti smį svip ķ landslagiš. Sķšan fórum viš og pikkušum upp hįf hjį pabba į Selfossi. Hann kom aš góšum notum sķšar (kemur fram sķšar). Viš vorum mjög vongóšir žegar viš komum. Margar žurrkśkanir framundan. Mér leist vel į strįkana. Žeir įttu mikiš inni. Žessi žróttur. Įkefšin. Viš endušum samt į žvķ aš spila reykja tķužśsund og grilla til fimm vakna sķšan um tķu og fara aš veiša. Ég vann ellefu tķužśsund ķ röš. Žeir hljóta aš hafa veriš ķ einhverju sérstöku į mešan. Ég er glašur aš vinna. Sķšan vorum viš įkvešnir aš veiša marga fiska morguninn eftir og veiddum ellefu. Žeir voru allir litlir. Stęrsti fiskurinn kom óleglega ķ hįf. Óvart samkvęmt heimildum. Hann var eitt pund. Hinir voru allir minni en ein bjórdós. Ég missti einn sem var um fjögur pund eša eins og fjórar bjórdósir. Svo sį ég einn eins og ég hafši veitt įriš įšur, sex punda en hann hann vildi ekki taka hjį mér og žį varš ég leišur. Žvķ Kolbeinn er leišur ef hann fęr ekki žaš sem hann vill. Kolbeinn er beiski nįunginn. Hann er allt žaš sem viš erum ekki. Hann er okkar alter alter-ego. Afneitun okkar allra og okkur žykir öllum vęnt um hann. Viš elskum hann. Viš sofum hjį honum. Hann er góšur. Gaman jį. Bless. Kolbeinn-Sölvi
posted by Siggi on 12/01/2004 10:29:00 PM
Kolbeinn Hrafnkell Ari
28. 9. 2003
Kolbeinn gamli hefur skolfiš śr gešshręringu og vart rįšiš sér af kęti sķšustu daga enda hefur tilefniš veriš ęriš. Žann 19. september sķšastlišinn kom nefnilega ķ heiminn fyrsti fulltrśi Kolbeina af kynslóš nśmer tvö. Žaš var hann Kolbeinn Bjarki sem eignašist hraustan og alveg hreint brįšmyndarlegan dreng sušur ķ Skķšehįvn. Žessi erfšaprins Kolbeins hefur nś fengiš nafn og heitir hann Kolbeinn Hrafnkell Ari, žó aš sķšustu nöfnin tvö séu aš vķsu bara skrįš ķ žjóšskrį.
Kolbeinn Hrafnkell Ari er undrabarn hiš mesta og hefur, aš sögn föšurins, strax į įttunda degi hnżtt sķna fyrstu flugu. Hann tilkynnti pabba sķnum meš tįrin ķ augunum aš hann tileinkaši žessa flugu ęvarandi vinįttu Kolbeina. Stoltur fašir gerši enga tilraun til aš halda aftur af tįrunum, samkvęmt dönsku fréttaskeyti sem barst ķ dag.
Ķ öšrum og miklu ómerkilegri fréttum er žaš aš allt lķtur śt fyrir aš žrķr Kolbeinar fallist ķ fašma ķ Stokkhólmi ķ lok nęsta mįnašar. Žeir Kolbeinn Hjörtur og Kolbeinn Sölvi ętla aš heimsękja veišiklóna Kolbein Sigurš en hann nemur nś sęnska tvķhendukasttękni ķ virtum hįskóla lķfsins ķ žarlendu höfušborginni. Žaš verša fagnašarfundir miklir og įn efa mun veišina bera į góma, soginn veršur ekki yfir fögrum minningum og kverkarnar bleyttar meš örlitlu brennivķnstįri.
Aš lokum kemst Kolbeinn gamli ekki hjį žvķ aš įminna góšlįtlega žį Kolbein Hjört og Kolbein Sölva fyrir žaš aš hafa ekki enn birt veišisögu žeirra Kolbeinsdrengja tveggja sķšan śr ferš žeirra sķšsumars. Gera nś eitthvaš ķ žessu, drengir!
posted by Siggi on 9/28/2004 01:17:00 PM
Fornleifafundir
23. jśnķ 2004
Žetta eru dagar mikilla fornleifafunda ķ hirslum Kolbeins Siguršar. Um daginn gerši hann sér lķtiš fyrir strįkurinn og lét loks fęra yfir į myndbandsform lifandi myndir śr hinni unašslegu veišiferš Kolbeins sumariš 2001 ķ Hörgsį. Myndir žessar verša sżndar į einhverri įrshįtķša Kolbeins, kannski žegar aš sś yndislega staša kemur upp aš Kolbeinar verša allir staddir į landinu sķnu indęla. Žvķ mišur viršist sś von fremur vera aš fjarlęgjast heldur en hitt žvķ aš žeir tveir Kolbeinar sem žó hafa tórt į veišilendunni undurfögru, žeir Kolbeinn Siguršur og Kolbeinn Sölvi, leggja bįšir ķ hann ķ sumar og žį veršur enginn Kolbeinn eftir į Ķslandi nema gamli veišikóngurinn. Og hver į žį aš nudda į honum lśnar axlirnar og tęrnar eftir langan veišidag? Ja, spyr sį sem ekki veit.
En fleira geymdi Kolbeinn Siguršur. Mešal annars žessi indęlu dróttkvęši Kolbeins sem aš Kolbeinn Hjörtur og Kolbeinn Sölvi snörušu fram milli kasta viš Vola ķ fyrravor:
Dróttkvęši Kolbeins
Kolbeinar at Vola kęttust
kjöt į disk ok fiska
stöngum veiša stungu
strķtt ķ įnna hnżttu
lķnu įna ljóta
lķfi maška hnķfum
önglum luku engum
allra vķddir kallar
Kolbeinn Hjörtur
Hjörtur hefur ort og
hampar titli skvampsins
setti ķ fisk sem fettist
furšulega af snuršu
öngulsins en söngvar
sumarsins , žį gumar,
fóru ķ Vola, veršugt
vinir, įbreišu dżnur.
Kolbeinn Sölvi
posted by Siggi on 6/23/2004 02:25:00 PM
Kolbeinn Hjörtur skrifar frį Amsterdam
Hér sit ég į sumardegi ķ śtlandinu. Vešriš er įkjósanlegasta veišivešur, 14 grįšu hiti, logn og skżjaš. Fyrir utan gluggann minn, sķkiš og ég lęt mig dreyma aš žar fari lygnt Sogiš eša Voli og undir steini leynist sjóbirtingur eša vęnlegasta bleykja. Munda kśstskaftiš sem veišistöng og set upp derhśfuna og śt um gluggan žetta myndarlega kast, einn tveir žrķr, śt ķ mišja į og örskotsstund sķšar er bitiš į.
Ó žetta lķf, žetta lķf
posted by Spartakus on 6/23/2004 12:06:00 PM
Tveir Kolbeinar aftur ķ Baugstašaós
- einar Kolbeinarnir į landinu halda ķ veiši -
10. 5. 2004
Kólbeinshópurinn į gamla Ķslandinu er fremur žunnt skipašur um žessar mundir. Hann telur raunar ašeins tvo félaga, žį Kolbein Sigurš og Kolbein Sölva. Žetta er aušvitaš fremur bįg staša, sérstaklega nś žegar aš fengitķš er nżhafin og spenna hlaupin ķ veišimenn. En žaš žżšir ekki aš grįta oršinn hlut heldur gera gott śr. Og žaš hyggjast žeir Kolbeinn Siguršur og Kolbeinn Sölvi gera annaš kvöld žegar žeir halda į gamlar slóšir; ķ Baugstašaósinn eina og sanna. Žar undu žrķr Kolbeinar sér vel fyrir um žaš bil nįkvęmlega įri sķšan. Kolbeinar Sölvi og Siguršur hyggjast reyna meš sér ķ ósnum ķ svo sem eins og einn sólarhring en njóta samverunnar žess į milli; kasta frisbķdisk, grilla ķslenskar kjötafuršir og hella kannski svo sem eins og einu brennivķnstįri ofan ķ tappa og sśpa af. Jį, yndislegt veršur žaš!
En ķ tilefni žessa alls saman žykir ekki śr vegi aš rifja upp veišisögu 3/5 Kolbeins frį žvķ į sķšasta įri:
Jęja žį! Žį er vel heppnašri Kolbeinsferš žriggja Kolbeina af fimm lokiš. Aflinn ef til vill ekki til aš metta heila stórveislu en žaš er nįndin viš fiskinn og hver annan sem skiptir Kolbein meira mįli en mokafli sem slķkur. Žrķr unašslegir boltar nįšust žó į land. Žį eru ótalin eftirköst Kolbeins Sölva sem varš eftir žegar hinir drengirnir tveir héldu ķ bęinn. Žį nįši hann heilum fimm hlussufiskum. En žį var Kolbeinsferš formlega lokiš - žvķ mišur. Svona er veišin, brögšóttur andskoti.
Kolbeinar héldu śr bęnum śr glampandi sól og sumaryl į sunnudagseftirmišdegi, glašir ķ bragši og grašir ķ fisk. Veišislóšir morgundagsins viš Baugstašaós voru kannašar įšur en haldiš var ķ hśs veišikóngsins Sigga Sveins, laxaspillis Sušurkjördęmis (og jafnvel ,,Kragans" lķka). Žar fékk Kolbeinn hlass af yndislegum pönnukökum til aš maula viš įrbakkann. Žį var haldiš aš veišislóšum fyrri dagsins, Vola. Viš blasti fallegt og gott veišihśsiš. Drengirnir hnżttu tauma žar sem Kolbeini Sigurši var śthśšaš fyrir aš kunna ekki aš hnżta almennilegan veišihnśt. Fyrsti brennivķnsumgangurinn var farinn og skįlaš var fyrir heilögum Kolbeini. Sķšan var haldiš nišur aš įrbakka. Drengirnir reyndu aš fiska - hann var žarna blessašur en lét sér nęgja aš narta ķ girnilegan maškinn. Jį, hann lętur ekki aš sér hęša, Volafiskurinn.
Fyrsti anginn sem lét loks undan var vęn bleikja sem reynsluboltinn Kolbeinn Sölvi nįši į land. Henni var rśnkaš og žurrkśkaš aš hętti hśssins. Ritari veršur aš jįta aš ekki man hann hvort žessi frumburšur landašist į sunnudegi eša mįnudegi. Enda hvaša mįli skiptir žaš svo sem?
Ķ mišnętursólinni steiktu Kolbeinar sķšan kjöt į grilli og boršušu kartöflur og salat meš. Svo skįlušu žeir fyrir Kolbeini og ekki sķšur samśšarskįl fyrir žeim Kolbeini Bjarka og Kolbeini Ašalsteini sem hśktu grįtandi og norpandi ķ Skķtamörku į mešan į gamninu stóš. Aumingja žeir. Svo var haldiš skįkmót Kolbeins žar sem aš Kolbeinn Siguršur varš žrišji-fyrstur. Kolbeinn Hjörtur varš nęstsķšastur og Kolbeinn Sölvi ķ sęti fyrir ofan hann.
Daginn eftir var įfram veitt. Kolbeinar mįttu enn bķša nokkuš aflans langžrįša. Ferš uppeftir veišistašnum skilaši engu nema lagstśf viš Kolbeinsvķsuna og ęvintżri sem Kolbeinn Siguršur lenti ķ. Jś, og óteljandi pikkfestingum viš śtfalliš undir brśnni hjį Kolbeini Hirti og Kolbeini Sölva. Glęsileikinn kom hins vegar ķ lok veišidags viš Vola. Kolbeinn Hjörtur egndi žį meistaralega fyrir fiskinn meš žvķ aš festa agniš undir stórum steini. Žį kom ķ ljós žaš sem stundum hefur veriš sagt aš oft er fiskur undir steini. Kolbeinn Hjörtur var nefnilega ekki fyrr bśinn aš labba nišur aš į aftur til aš klippa į žrįšinn en hann fann hreyfingu. Spólgrašur lķtill sjóbirtingur hafši lįtiš heillast af žvķ aš verša fiskur undir steini og beit į. Kolbeinn Hjörtur dró fiskinn į land og naut viš žaš taumlausrar ašdįunar annarra Kolbeina og sjįlfs laxaspillis sušursins sem kominn var til aš kanna slóšir drengjanna eina örskotsstund.
Eftir žessa gleši var uppi typpiš į Kolbeinum. Žeir héldu aš Baugstašaós og fluttu žar inn ķ nżtt hśs. Eftir bollaleggingar um nżtingu hśssins og gólfefniš bjuggu menn sig upp meš samlokum og staupum og héldu nišur aš ós. Vöšlulaus Kolbeinn Hjörtur naut fašms Kolbeins Sölva yfir hylina svo aš hann yrši nś ekki blautur ķ fęturna. Nišri viš ós rķkti feguršin ein og fjörufuglar sungu yfir og allt um kring. En ekki nęgši žaš til. Žaš var fjara og žar meš enginn sjóbirtingur ķ sjónmįli. Enginn varš var. Drengirnir héldu heim į leiš, örlķtiš hnuggnir yfir veišileysinu en sįttir almennt. Kolbeinn Siguršur og Kolbeinn Sölvi köstušu lélegum nżmóšins frisbķdisk į milli sķn eins og Kolbeini einum er lagiš. Diskdrasliš lét undan į endanum og žį héldu Frisbķ-Kolbeinar ķ hśs žar sem Kolbeinn Hjörtur hafši fķraš upp ķ grilli fyrir ašra kjötveisluna. Hśn tókst meš miklum įgętum. Svo var aftur skįlaš og enn einu sinni.
Sķšasta dag veišiferšar Kolbeins var lķkama Kolbeins Hjartar ofviša eftir allt volkiš. Hinir Kolbeinarnir tveir héldu žó nišur aš ós. Nś var fariš aš flęša aš og žvķ var von. Meira aš segja selurinn var farinn aš bķša jafneftirvęntingarfullur og Kolbeinn eftir girnilegum boltunum. En enn lét blessašur anginn bķša eftir sér. Kolbeinar Siguršur og Hjörtur žurftu aš halda ķ bęinn žannig aš veišiferš lauk formlega meš fašmlagi žriggja Kolbeina og hśrrahrópnum fyrir fluguveišimeistara Ķslands par excellance. Eins og įšur sagši įtti Kolbeinn Sölvi sķšan glęsilegan eftirmįla. En unašslegri Kolbeinsferš var lokiš. Nś bķša Kolbeinar bara nęstu feršar. Žangaš til orna žeir sér viš minningarnar og svo allar (m)yndirnar sem vęntanlegar eru į myndasķšu Kolbeins. Fylgist meš!
posted by Siggi on 5/10/2004 09:16:00 AM
Örlķtiš auknar lķkur į Kolbeinsferš ķ sumar!
29. 3. 2004
Jį, ekkert er vķst vķst ķ žessum heimi (vķst!). Ekki einu sinni hvernig fer um Vola- og/eša Baugstašaóssferš Kolbeins ķ sumar. Žó mį segja frį žvķ aš lķkurnar į žvķ aš af draumaferšinni geti oršiš, ja žęr hafa nś bara aukist talsvert!
Žannig er ķ pottinn bśiš aš Kolbeinn Sölvi hefur fest Kolbeini daga į svęšinu ķ Jśnķ-mįnuši. Og žį ręšst žaš bara af žvķ hvort Kolbeinar geta mętt hvort af veišiferš getur oršiš. Spennan magnast!
posted by Siggi on 3/29/2004 05:04:00 PM
Vola- og/eša Baugstašaóssferš???
- mögulega, hugsanlega, kannski -
23. 2. 2004
Žaš tekur į aš vera dreifšur um byggšir heimsins. Žessari raun stendur Veišifélagiš Kolbeinn frammi fyrir žessi misserin žegar aš litlu tittirnir hans Kolla gamla eru śti um allar strandir, hver ķ sķnu horninu - bara eins og fiskarnir blessašir sem synda um heimshöfin sjö en koma sķšan alltaf aftur upp ķ ķslensku įrnar hjartkęru, heimkynnin, til aš njóta sumarsins og blķšunnar. Žaš hefši mašur nś haldiš!
Allt žetta veršur til žess aš vonin er lķtil til žess aš Kolbeinar nįi nś allir aš sameinast ķ yndislegri veišiferš - annaš sumariš ķ röš. Jį, slęmt er žaš.
Žrķr Kolbeinar munu nś samt sem įšur reyna sitt besta, žeir Kolbeinn Hjörtur, Kolbeinn Siguršur og Kolbeinn Sölvi. Kolbeinn Siguršur og Kolbeinn Hjörtur ręddu mįliš meš hjįlp nśtķmatękni, hvor ķ sķnu landinu ķ vikunni sem leiš. Nišurstašan var sś aš önnur Vola- og/eša Baugstašaóssferš, nś ķ jśnķ, vęri fyrirtakshugmynd. Hindranir eru žó ķ veginum fyrir žessari fallegu draumsżn. Žęr helstar aš Kolbeinar Hjörtur og Sölvi vita ekki fyrir vķst hvenęr žeir verša į landinu fallega ķ jśnķmįnuši og treysta sér žvķ ekki til žess aš festa dag, enn sem komiš er. Svo mį lķka vera aš einhverjir veišimannakolar og grįsleppur séu bśnir aš hreppa alla žį veišidaga sem Kolbeinn gęti hugsaš sér aš festa kaup į. En Kolbeinn vonar žaš besta.
posted by Siggi on 2/23/2004 11:31:00 AM
Ragnar litli gefur śt bók
- ,,Strįkurinn hefur rétta hugarfariš" -
12. 2. 2004
Kolbeinn gamli į fleiri įfjįša lęrisveina en drengina sķna litlu og fallegu ķ veišifélaginu Kolbeini. Einn mesti ašdįandi gamla mannsins er krśttilegur glókollur sem heitir Ragnar Hólm. Raggi litli er mikill veišimašur og hefur nś skrifaš heila bók um veišiskapinn og heita herlegheitin ,,Fiskar og menn". Aušvitaš męlir ,,flugnahöfšinginn aldni", gamli Kolbeinn meš sķnum yngissveini og segir į bókarkįpu: ,,Mér leiš vel viš lestur žessarar bókar. Strįkurinn hefur rétta hugarfariš." Orš aš sönnu enda hefur Ragnar Hólm veriš duglegur aš lęra heima og išinn viš aš bera stangirnar og fluguboxin fyrir gamla manninn. Og nudda svo śr honum žreytuna į kvöldin heima ķ kofa. Hvaš gera menn ekki fyrir fluguveiimann Ķslands par excellance? Ha?!
posted by Siggi on 2/12/2004 01:46:00 PM
Kolbeinar allir sem einn į heimahögum!!!
- Veeeeeeeeeeeiii!!! -
2. 1. 2004
Žau unašslegu tķšindi bįrust Kolbeini gamla til eyrna ķ morgun aš Kolbeinn Hjörtur hefši smokraš sér óvęnt til Ķslandsins góša rétt įšur en kirkjuklukkurnar hringdu inn nżja įriš. Žetta finnst Kolbeini nś aldeilis stórglęsilegt enda žżšir žetta bara eitt; Kolbeinar eru ķ fyrsta skipti ķ nokkur misseri allir sameinašir į gamla landinu góša. Reyndar ekki allir ķ sama landshluta, Kolbeinn Ašalsteinn vakir yfir vökum vatna į Noršurlandi mešan aš hinir Kolbeinarnir halda sig į fiskislóšum Gullbringu- og Kjósarmanna.
En eins og oft er um verma žį er žessi skammgóšur žvķ aš strax į sunnudaginn kemur missir Kolbeinn hinn bjarta og ljśfa Kolbein Bjarka til dansks mżrlendis og ruslmenningar og um svipaš leyti heldur Kolbeinn Ašalsteinn į sömu slóšir. Sķšan taka nišurlenskir andskotar Kolbein Hjört frį gamla veišimanninum lķka og žį eru žeir bara eftir Kolbeinn Siguršur og Kolbeinn Sölvi.
En syrgjum ekki fįlišaša framtķš heldur fögnum nśinu og endurtökum ę ofan ķ ę: Kolbeinar eru sameinašir į fiskilandinu góša. Hśrra fyrir žvķ!!!
Og af žessu tilefni er ekki śr vegi aš rifja upp Kolbeinsvķsuna góšu sem aš Kolbeinn Siguršur barši saman ķ tilefni Vola- og Baugstašaóssferšarinnar eftirminnilegu į vori sem leiš. Kolbeinar tralli sķšan saman allir sem einn:
Kolbeinsvķsa
Viš viljum rśnk og žurrkśk į brįšinni,
byggjum į viršingu og įst ķ veišinni.
Viš fylgjum fordęmi hins fengsęla veišimanns
og erum Kolbeinar kįtir, par excellance.
Kooolbeinn!
Kooolbeinn!
Kolbeinar kįtir, par excellance.
Kooolbeinn!
Kooolbeinn!
Kolbeinar kįtir, par excellance.
(Endurtekiš aftur og aftur. Og sķšan aftur.)
posted by Siggi on 1/02/2004 02:17:00 PM
Glešilegt veišiįr, segir Kolbeinn
28. 12. 2003
Kolbeinn gamli óskar sķlunum sķnum glešilegs veišiįrs og žakkar fenginn į lķšandi įri. Į įrinu 2003 stendur upp śr, eins og bolti innan um smįseyši, hin frįbęra veišiferš žriggja Kolbeina ķ Vola og Baugstašaós um mišjan maķmįnuš. Feršin var vęgast sagt alsęll unašur yndisleikans. Vęgast sagt!
Įriš einkenndist annars af śtlegšum of margra Kolbeina; Kolbeinn Bjarki og Kolbeinn Ašalsteinn žurftu aš bķta ķ žaš sśra danska epli aš hśka ķ Köbenhįvn allt įriš og Kolbeinn Hjörtur neyddist til žess aš fórna haustveišiskapnum žvķ aš Amsterdammur tosaši hann tilneyddan til sķn. Ljót borg og frek, Amsterdam. Kolbeinarnir fimm nįšu žvķ ekki saman allir sem einn į įrinu, nema ķ anda aušvitaš og ķ góšum draumum.
Žaš er vonandi aš nęsta įr verši įr samverunnar hjį Kolbeinum; žeir hittist blessašir, fari ķ veišitśr og endurupplifi dżrš Kolbeins, dżrš fisksins og dżrš hinnar ķslensku óspilltu nįttśru. Og dżrš Gušs. Nema bara hvaš?!
Glešilega veišitķš og žökk fyrir lišna fengitķma.
Viršingarfyllst,
Kolbeinn
posted by Siggi on 12/28/2003 01:13:00 PM
Hamhleypan Kolbeinn Sölvi
21. 10. 2003
Kolbeinn Sölvi er hörkutól žegar kemur aš veišinni (og fleiru reyndar svo sem lķka, žaš er ekki žaš). Drengurinn smellti sér langt austur fyrir fjall um sķšustu helgi meš sjįlfum laxaspilli Sušurlands, honum föšur sķnum. Žó aš langt sé lišiš į haust létu fešgarnir žaš ekki į sig fį heldur renndu fyrir og vęntu góšs. Og hvķlķk aflabrögš; laxar og ašrir feitir fiskar flugu į land ķ tugatali. Matarkista laxaspillisins į Selfossi er nś fleytifull af fiski sem duga mun ķ sošiš alla mįnudaga fram ķ febrśar.
Jį, žaš er ekki aš spyrja aš žeim veišifešgum. Kolbeinn er stoltur af sķnum manni; įfram svona drengur!
posted by Siggi on 10/21/2003 11:12:00 AM
Volamyndirnar góšu
VOLAMYNDIRNAR einu og sönnu eru hér. Žęr voru dottnar śt enda alveg sķšan ķ vor. Nś eru žęr oršnar ķ fyrirrśmi aftur. Njótiš vel, lömbin mķn!
posted by Siggi on 9/10/2003 05:36:00 PM
Kolbeinn Hjörtur oršinn 27 įra!
- Žaš er aš togna śr strįksa -
4. 9. 2003
Ķ gęr var merkisdagur. Sérstaklega var hann merkilegur fyrir einn fimmta hluta Veišifélagsins Kolbeins, ž.e. hann litla Kolbein Hjört. Haldiš žiš aš hann sé ekki bara oršinn 27 įra, blessašur hnokkinn? Jśjś, og ber aldurinn žetta lķka vel.
Kolbeinn Hjörtur hśkir nś ķ hóruborg sušur ķ henni Evrópu. Žar er hann aš klķfa Babelsturninn ķ von um aš verša fullnuma ķ mįlvķsindum žessa heims (og hugsanlega annars). Hann er žar einn, grey strįkurinn. Engir veišifélagar til aš sśpa į brennivķni meš, engin stöng til aš fanga spriklandi bolta og engir gręnir įrbakkar til aš sitja į.
En afmęli hressa. Kolbeinn sendir strįknum sķnum žessar lķka stuškvešjurnar ķ tilefni dagsins (ķ gęr) og žakkar allar angurvęrar samverustundir. Guš blessi drenginn. Hann lengi lifi!
Hśrra! Hśrra! Hśrra! Hśrraaaaaa!!!
posted by Siggi on 9/04/2003 10:42:00 AM
Kolbeinn fordęmir!
20. 8. 2003
Jį, Kolbeinn sagši žaš! Umhverfisslysin eru yfirvofandi žegar hiš fjarstęšukennda laxeldi ķ sjókvķum er annars vegar. Flónin sem fyrir žessum ósköpum standa hafa birst hofmóšug hvaš eftir annaš og žóst viss um žaš aš allt sé öruggt og aš vęl kollega Kolbeins ķ veišistéttinni sé bara hysterķa og žvęla. Hvaš gerist svo? Gat kemur į kvķ og višbjóšslegur sjókvķalax frį einhverju śtlandi sleppur śt og gerir sig sjįlfsagt lķklegan ķ framhaldinu til aš hössla aumingja ķslensku nįttśrulegu laxana sem hvergi mega vamm sitt vita.
Kolbeinn fordęmir. Kolbeinn vill sem mesta kynblöndun mannfólks. Hins vegar vill hann ekki sjį žaš aš ķslensku vatnalķfrķki sé spillt og aš į žaš herji jafn klķgulegar įrįsir og frį litlum og ljótum eldislöxum. Svei bara!
posted by Siggi on 8/20/2003 03:44:00 PM
Kolbeinar koma og fara
18. 8. 2003
Jį, žaš er aldeilis fararsnišiš į Kolbeinunum blessušum žessa dagana. Kolbeinn Bjarki hélt heljarinnar veislu til aš fagna bryllśpi sķnu į föstudagskvöldiš var. Kolbeinns Siguršur var fenginn til aš stżra veislunni og Kolbeinar Sölvi og Hjörtur voru lķka męttir til aš samfagna drengnum sķnum nżgifta. Veišifélagiš Kolbeinn geršist svo rausnarlegt aš splęsa ķ heljarinnar hįf og önglabox fyrir brśšgumann og vonar Kolbeinn nś aš gręjurnar nżtist Kolbeini Bjarka til frekar aflabragša en hingaš til hafa veriš.
Ekki entist himnavist samverunnar lengi hjį Kolbeinum žvķ aš ķ gęrdag tók Kolbeinn Hjörtur upp į žvķ aš stinga veišilandiš eina af til žess eins aš dvelja veturlangt, og jafnvel lengur, ķ flatneskju og ónįttśru Amsterdamms. Žar finnst ekkert nema forug sķki, mengašir pollar og fjörur fullar af eiturlyfjum og smyglvarningi. Kolbeinn Hjörtur ętlar žvķ vęntanlega aš leggja į sig žessa heljarvist til žess aš uppgötva enn betur en įšur hvķlķkt gósenland žaš er sem ól hann og fóšraši. Hann kemur žvķ vęntanlega heim aftur til veišieyjunnar miklu ķ vor aftur, kjökrandi eftir góšri veišiferš til aš bęta sér upp allan ósómann og višbjóšinn sem hann varš vitni aš ķ śtlandinu ljóta.
Og svo fer Kolbeinn Bjarki sömu leiš til annars ljóts lands en hittir žar hins vegar fyrir fallegan mann, hann Kolbein Ašalstein sem nś grętur yfir žręlkun sinni ķ žvottafabrikkuvinnubśšunum. Og žį eru žeir ašeins eftir, Kolbeinn Siguršur og Kolbeinn Sölvi. Haldiša sé nś! Fussum svei!
posted by Siggi on 8/18/2003 01:53:00 PM
Kolbeinn Bjarki kemur heim og heldur veislu!
- En Kolbeinn Ašalsteinn grętur einn ķ Danmörku
Jį, žaš er ekkert annaš! Kolbeinn Bjarki er į leišinni til landsins til aš fagna žvķ meš eiginkonu sinni (skrżtiš aš segja žetta) aš žau séu oršin hjón. Žį veršur ašeins einn Kolbeinn eftir ķ skķtabręlu śtlandanna, hann aumingja Kolbeinn Ašalsteinn. Hann veršur fjarri góšu gamni, veišisögum og sprelli į föstudaginn kemur žegar aš fjórir Kolbeinar af fimm samfagna meš honum litla Kolbeini Bjarka sķnum. Kolbeinn Ašalsteinn veršur žvķ aš orna sér viš minningarnar einar um unašslegar veišireisur mešan aš hann hengir upp lök ķ žvottafabrikku ķ klukkutķmalestarfjarlęgš frį Kaupmannahöfn. Jį, misjafnt er mannanna lįn.
posted by Siggi on 8/12/2003 03:12:00 PM
Kolbeinn Hjörtur fór į dögunum ķ veišiparadķsina viš Reynisvatn. Tók hann meš sér veišistöng og slatta af maški, auk žess félaga sinn, Stein. Eftir aš hafa setiš į bakkanum ķ dįgóša stund įkvįšu félagarnir aš taka į leigu bįt til aš róa śt į vatniš. Ekki var aš spyrja. Um leiš og śt į mitt vatniš var komiš fór aš bera į lķfi ķ žvķ og įšur en leiš į löngu var kominn ķ bįtinn vęnn regnbogasilungur, 1,5 pund. Į nęsta klukkutķmanum bęttust tveir slķkir viš og svo undir lokin sį stęrsti, boltafiskur, 2,5 pund. Žaš var žvķ sęll Kolbeinn Hjörtur sem renndi heim žį um kvöldiš. Daginn eftir var svo haldin silungsveisla mikil. Ó, Guš, hvķlķk gleši.
posted by Spartakus on 7/28/2003 10:43:00 AM
Reynisvatnsreisa Kolbeins Hjartar - annar hluti
20. 6. 2003
Kolbeinn Hjörtur viršist vera upptekinn viš lķtiš annaš žessa dagana en aš leggja ķ hvern leišangurinn eftir annan upp į hįlendi Reykjavķkur til aš fiska ķ sošiš. Drengurinn atarna er bśinn aš verša sér śt um kvóta, bara eins og sannur Samherjabróšir. Kvótinn hljóšar reyndar einungis upp į fimm fiska en einhvers stašar er allt fyrst. Kolbeinn Hjörtur hefur reyndar gerst svo stórmannlegur aš įkveša aš verši kvóti hans ekki uppurinn fyrir nįmsför hans meš haustinu skuli hann erfa Veišifélagiš Kolbein aš honum. Kolbeinn Hjörtur er mašur enn meiri ķ augum Kolbeins eftir žetta fallega og rausnarlega vilyrši. Kolbeinn vonar nś samt innst inni aš blessašur anginn geti nżtt sér kvótann sjįlfur aš fullu og stįtaš af glęsilegum aflabrögšum. Žau verša svo efni ķ frękilegar veišisögur žęr sem hann mun nota sér til framfęris ķ samskiptum sķnum viš hollenskar skvķsur žegar hausta tekur og hśmar aš ķ Amsterdammi. Žį stenst enginn stęrilęti Hjartarins.
posted by Siggi on 6/20/2003 03:17:00 PM
Reynisvatnsreisa Kolbeins Hjartar
10. 6. 2003
Kolbeinn Hjörtur hélt ķ mikla veišireisu fyrir viku eša svo. Įningarstašurinn var Reynisvatn uppi į hįlendi Reykjavķkur. Ekkert hefur frést af aflabrögšum drengsins og žegar aš heimasķša Kolbeins leitaši til hans voru svör veišiangans žau einu: ,,Fęst orš bera minnsta įbyrgš."
Ekki er gott aš vita hvort tślka eigi žessi vķsu orš sem skefjalausa hógvęrš og aš Kolbeinn Hjörtur hafi ķ raun hįlftęmt vatniš af fiski eša aš aflabrögšin hafi valdiš Kolbeini Hirti žvķlķkum vonbrigšum aš hann vilji engum segja og sem minnst af reisunni vita. En eitt er žó vķst, ekkert jafnast į viš Kolbeinsferš og skiptir žį engu hvort mokaš er į land eša hvergi vaki nokkur einasta branda. Žaš er félagsskapurinn sem Kolbeinn sękir ķ og hinn andlegi žroski.
posted by Siggi on 6/10/2003 02:19:00 PM
Veišimyndir śr unašslegri Vola og Baugstašaóssferšinni
- Ooohhh...! OOOOooooOOOoooooOOOHHH!!!
3. 6. 2003
Loksins loksins! var eitt sinn sagt af merku tilefni. Kolbeinn segir hins vegar: Loksins loksins loksins loksins loksins loksins!!! Og loksins! Kolbeinsmyndir veišitśrsins ķ Vola og Baugstašaós eru nefnilega komnar į tölvutękt form. Ekki žó žannig aš žęr séu komnar alla leiš inn į Kolbeinsvefinn en žaš gerist ķ fyllingu tķmans og žangaš til verša ólmir ašdįendur Kolbeinsvefsins aš bķša spakir. Žeir sem hins vegar ekki geta stillt sig geta żtt HÉR og fengiš generalprufu af (m)yndunum unašslegu. Žar spóka sig žrķr getnašarlegir Kolbeinar og unašslegir hnullafiskar žeirra. Ohhh...!
Annars er žaš aš frétta aš Kolbeinssķšan fékk afar jįkvęš ummęli frį Rögnu lęknadóttur Gśndadóttur, fręnku Kolbeins Sölva. Léttperraleg skrif gamla mannsins voru henni aš skapi svo og meitluš kķmni hans. Hann lętur ekki aš sér hęša, gamli karlinn. Svo er hann lķka svo helvķti fiskinn!
Aš lokum skal žess getiš aš žegar aš žetta er skrifaš er Kolbeinn Hjörtur aš reyna fyrir sér meš stöngina ķ óbyggšum Reynisvatns, lengst uppi į hįlendi Reykjavķkur. Kolbeinn heitir į Guš aš litla drengnum sķnum gangi nś vel og aš hann moki vęnum boltum į land. Beygi svo af žegar aš aflinn blasir viš honum og honum er ljóst hversu lķfiš er gott og almęttiš er gjafmilt. Amen!
PS: Samśšarkvešja til veišilausu skķtalandanna Danmerkur og Spįnar, žar sem Kolbeinar Ašalsteinn, Bjarki og Sölvi hśka (rķmar viš dónalegt orš) nś. Ķ bįšum žessum löndum er mengun og žeim er stjórnaš af strķšsóšum fasistum: Öšru af manni sem heitir Marķa Asni (Marķa er konunafn!) og hinu af manni sem heitir Fogh Rassgatssen. Heršiš upp hugann, strįkar mķnir. Žetta veršur allt ķ lagi. Kolli gamli hugsar til ykkar og strżkur ykkur til sefunar ķ huganum. Svooona, svona.
posted by Siggi on 6/03/2003 07:39:00 PM
Veišisaga Vola og Baugstašaóss
- aflinn rżr en samveran er fyrir öllu -
14. 5. 2003
Jęja žį! Žį er vel heppnašri Kolbeinsferš žriggja Kolbeina af fimm lokiš. Aflinn ef til vill ekki til aš metta heila stórveislu en žaš er nįndin viš fiskinn og hver annan sem skiptir Kolbein meira mįli en mokafli sem slķkur. Žrķr unašslegir boltar nįšust žó į land. Žį eru ótalin eftirköst Kolbeins Sölva sem varš eftir žegar hinir drengirnir tveir héldu ķ bęinn. Žį nįši hann heilum fimm hlussufiskum. En žį var Kolbeinsferš formlega lokiš - žvķ mišur. Svona er veišin, brögšóttur andskoti.
Kolbeinar héldu śr bęnum śr glampandi sól og sumaryl į sunnudagseftirmišdegi, glašir ķ bragši og grašir ķ fisk. Veišislóšir morgundagsins viš Baugstašaós voru kannašar įšur en haldiš var ķ hśs veišikóngsins Sigga Sveins, laxaspillis Sušurkjördęmis (og jafnvel ,,Kragans" lķka). Žar fékk Kolbeinn hlass af yndislegum pönnukökum til aš maula viš įrbakkann. Žį var haldiš aš veišislóšum fyrri dagsins, Vola. Viš blasti fallegt og gott veišihśsiš. Drengirnir hnżttu tauma žar sem Kolbeini Sigurši var śthśšaš fyrir aš kunna ekki aš hnżta almennilegan veišihnśt. Fyrsti brennivķnsumgangurinn var farinn og skįlaš var fyrir heilögum Kolbeini. Sķšan var haldiš nišur aš įrbakka. Drengirnir reyndu aš fiska - hann var žarna blessašur en lét sér nęgja aš narta ķ girnilegan maškinn. Jį, hann lętur ekki aš sér hęša, Volafiskurinn.
Fyrsti anginn sem lét loks undan var vęn bleikja sem reynsluboltinn Kolbeinn Sölvi nįši į land. Henni var rśnkaš og žurrkśkaš aš hętti hśssins. Ritari veršur aš jįta aš ekki man hann hvort žessi frumburšur landašist į sunnudegi eša mįnudegi. Enda hvaša mįli skiptir žaš svo sem?
Ķ mišnętursólinni steiktu Kolbeinar sķšan kjöt į grilli og boršušu kartöflur og salat meš. Svo skįlušu žeir fyrir Kolbeini og ekki sķšur samśšarskįl fyrir žeim Kolbeini Bjarka og Kolbeini Ašalsteini sem hśktu grįtandi og norpandi ķ Skķtamörku į mešan į gamninu stóš. Aumingja žeir. Svo var haldiš skįkmót Kolbeins žar sem aš Kolbeinn Siguršur varš žrišji-fyrstur. Kolbeinn Hjörtur varš nęstsķšastur og Kolbeinn Sölvi ķ sęti fyrir ofan hann.
Daginn eftir var įfram veitt. Kolbeinar mįttu enn bķša nokkuš aflans langžrįša. Ferš uppeftir veišistašnum skilaši engu nema lagstśf viš Kolbeinsvķsuna og ęvintżri sem Kolbeinn Siguršur lenti ķ. Jś, og óteljandi pikkfestingum viš śtfalliš undir brśnni hjį Kolbeini Hirti og Kolbeini Sölva. Glęsileikinn kom hins vegar ķ lok veišidags viš Vola. Kolbeinn Hjörtur egndi žį meistaralega fyrir fiskinn meš žvķ aš festa agniš undir stórum steini. Žį kom ķ ljós žaš sem stundum hefur veriš sagt aš oft er fiskur undir steini. Kolbeinn Hjörtur var nefnilega ekki fyrr bśinn aš labba nišur aš į aftur til aš klippa į žrįšinn en hann fann hreyfingu. Spólgrašur lķtill sjóbirtingur hafši lįtiš heillast af žvķ aš verša fiskur undir steini og beit į. Kolbeinn Hjörtur dró fiskinn į land og naut viš žaš taumlausrar ašdįunar annarra Kolbeina og sjįlfs laxaspillis sušursins sem kominn var til aš kanna slóšir drengjanna eina örskotsstund.
Eftir žessa gleši var uppi typpiš į Kolbeinum. Žeir héldu aš Baugstašaós og fluttu žar inn ķ nżtt hśs. Eftir bollaleggingar um nżtingu hśssins og gólfefniš bjuggu menn sig upp meš samlokum og staupum og héldu nišur aš ós. Vöšlulaus Kolbeinn Hjörtur naut fašms Kolbeins Sölva yfir hylina svo aš hann yrši nś ekki blautur ķ fęturna. Nišri viš ós rķkti feguršin ein og fjörufuglar sungu yfir og allt um kring. En ekki nęgši žaš til. Žaš var fjara og žar meš enginn sjóbirtingur ķ sjónmįli. Enginn varš var. Drengirnir héldu heim į leiš, örlķtiš hnuggnir yfir veišileysinu en sįttir almennt. Kolbeinn Siguršur og Kolbeinn Sölvi köstušu lélegum nżmóšins frisbķdisk į milli sķn eins og Kolbeini einum er lagiš. Diskdrasliš lét undan į endanum og žį héldu Frisbķ-Kolbeinar ķ hśs žar sem Kolbeinn Hjörtur hafši fķraš upp ķ grilli fyrir ašra kjötveisluna. Hśn tókst meš miklum įgętum. Svo var aftur skįlaš og enn einu sinni.
Sķšasta dag veišiferšar Kolbeins var lķkama Kolbeins Hjartar ofviša eftir allt volkiš. Hinir Kolbeinarnir tveir héldu žó nišur aš ós. Nś var fariš aš flęša aš og žvķ var von. Meira aš segja selurinn var farinn aš bķša jafneftirvęntingarfullur og Kolbeinn eftir girnilegum boltunum. En enn lét blessašur anginn bķša eftir sér. Kolbeinar Siguršur og Hjörtur žurftu aš halda ķ bęinn žannig aš veišiferš lauk formlega meš fašmlagi žriggja Kolbeina og hśrrahrópnum fyrir fluguveišimeistara Ķslands par excellance. Eins og įšur sagši įtti Kolbeinn Sölvi sķšan glęsilegan eftirmįla. En unašslegri Kolbeinsferš var lokiš. Nś bķša Kolbeinar bara nęstu feršar. Žangaš til orna žeir sér viš minningarnar og svo allar (m)yndirnar sem vęntanlegar eru į myndasķšu Kolbeins. Fylgist meš!
posted by Siggi on 5/14/2003 07:23:00 PM
Kolbeinsvķsa, par excellance!
8. 5. 2003
Jį, ekki er śr vegi aš bregša sér į skįldfįkinn svona rétt fyrir fyrstu Kolbeinsferš įrsins. Kannski Kolbeinsdrengir geti dundaš sér viš žaš saman ķ veišikofa aš bśa til hressilegt lag viš žennan uppörvandi ljóšstśf:
Viš viljum rśnk og žurrkśk į brįšinni,
byggjum į viršingu og įst ķ veišinni.
Viš fylgjum fordęmi hins fengsęla veišimanns
og erum Kolbeinar kįtir, par excellance.
posted by Siggi on 5/08/2003 07:22:00 PM
Ormatķnsla
8. 5. 2003
Hvaš sannar betur gešveiki hins veišióša manns en žaš aš vaka langt fram eftir nóttu og skrķša eins og leikskólabarn um garša meš vasaljós og fötu ķ hellirigningu ķ leit aš įnamöškum? Fįtt. En žetta var nś samt žaš sem Kolbeinn Siguršur lét sig hafa ķ snemma ķ gęrnótt og skeytti žį engu um žaš aš ķ nęsta hśsi vęri tilvonandi forsętisrįšfrś žjóšarinnar hugsanlega aš fylgjast meš śr svefnherbergi sķnu. Uppskera veišidrengsins var nś ekki sérlega beysin; einungis u.ž.b. fimmtįn maškar voru komnir ķ fatiš žegar hann gafst upp į išjunni. Allir voru maškarnir žó vel vęnir og hefšu flestallir uppfyllt hina eftirsóttu nafnbót laxamaškar aš mati žess sem tķndi.
Ljóst er žó aš mun betur mį ef duga skal. Kolbeinn Siguršur er žó į žvķ aš alveg eins megi fórna nokkrum hundrašköllum ķ ormakaup ķ staš žess aš leggja ķ annan leišangur.
posted by Siggi on 5/08/2003 05:15:00 PM
Styttist ķ fyrstu Kolbeinsferš įrsins.
posted by Spartakus on 5/04/2003 08:42:00 PM
Kolbeinn Bjarki oršinn eiginmašur!
4. 5. 2003
Heimasķša Veišifélagsins Kolbeins hefur komist aš žvķ, į undan Séšu og heyršu, aš Kolbeinn Bjarki gerši sér lķtiš fyrir ķ gęrdag og gifti sig ķ henni Kóngsins Kaupmannahöfn. Ljónheppin eiginkona drengsins er hśn Hildur, sem vęntanlega fer nś aš ganga undir nafninu fru Valtysson ķ Danaveldi, eša hvaš?
Kolbeinn óskar strįknum sķnum innilega til hamingju og vonar og veit aš hjónabandiš į eftir aš reynast žeim skötuhjśunum endalaus uppspretta eintómrar hamingju og gleši.
posted by Siggi on 5/04/2003 04:53:00 PM
Spólgrašir birtingar mokast į land!
- ...og fleygur meš rommi ķ innan seilingar -
2. 5. 2002
Ķ gęr bįrust af žvķ fréttir aš nokkrir veišifķklar hefšu skrópaš ķ göngur kommśnista ķ bęjum og žorpum og veriš višstaddir opnun veišisvęšis Vola. Žrįtt fyrir örlķtiš hret undu flestir hag sķnum vel, ekki sķst žegar aš sprellfjörugir sjóbirtingar tóku aš mokast į land. Ekki fęrri en sex boltar bitu į agn frumherjanna. Žetta żtir undir eftirvęntingu Kolbeins en sem kunnugt er, heišrar Kolbeinn veišisvęši Vola meš nęrveru sinni 11.-13. maķ nęstkomandi.
Viš žetta mį žvķ bęta aš Kolbeinn Siguršur hitti Kolbeinn Hjört ķ kommśnistagöngu ķ gęrdag. Veišin barst ķ tal enda öllu skemmtilegra umręšuefni en kjarabarįtta. Žar tjįši Kolbeinn Hjörtur Kolbeini Sigurši aš hann hefši nś hug į aš fjįrfesta ķ żmsum veišivopnum og -verjum, einkum góšu vesti sem geyma mį allt ķ, jafnvel lķtinn fleyg meš rommi ķ. Kolbeinn Hjörtur talaši reyndar ekkert um fleyg meš rommi ķ en Kolbeinn Siguršur lét sig engu aš sķšur dreyma.
Kolbeinar munu vęntanlega hittast ķ nęstu viku til aš bera saman stangir sķnar og huga aš vęnum beitum og ögnum. Ekki mį gleyma svifdisknum blessušum, žvķ aš Kolbeinn er ekki bara veiši; Kolbeinn er lķka frisbķ.
Nś eru ekki nema örfįir dagar ķ unašinn og alsęluna. Veeeiii!!!
posted by Siggi on 5/02/2003 03:24:00 PM
Aflatśr ķ Volann og Baugstašaós
25. 4. 2003
Žį er žaš įkvešiš! Veišifélagiš Kolbeinn hefur veišisumariš 2003 meš aflatśr ķ Volann og Baugstašaós 11.-13. maķ nęstkomandi. Žvķ mišur rķkir žaš auma įstand enn aš Kolbeinn Ašalsteinn og Kolbeinn Bjarki eru fangelsašir ķ fasistarķki Adrésar Fogh Skķšesen öfgahęgrisvķns Baunaveldis. Kolbeinn sendir žeim žjįningarbręšrum samśšarkvešjur. Ašrir Kolbeinar lįta žó ekki hugfallast heldur halda uppi merki vina sinna. Kolbeinn Siguršur, Kolbeinn Hjörtur og Kolbeinn Sölvi eru allir oršnir sperrtir af tilhlökkun eftir aflatśrnum og stefna ótraušir į žaš aš fanga nokkra lķfsglaša sjóbirtinga nżgengna upp ķ ķslenska legi. Ekki sķšur hlakka drengirnir til samverunnar hver viš annan og endurnżjašra kynna viš unašssemdir sumarhallarinnar Ķslands. Og Gušs.
Vilji menn fį örlķtiš forskot į veišisęlu Kolbeins er um aš gera aš kynna sér leiksviš alsęlunnar į heimasķšu Volans og Baugstašaóss. Ohhh...
Žvķ mį svo bęta viš aš lokum aš samverustund Kolbeins aš vori tókst frįbęrlega, svo vęgt sé til orša tekiš. Mikiš um vinįttu og karlmannlega nįnd, mikiš um veišisögur. Žannig į Kolbeinn aš vera. Žaš segir Guš.
posted by Siggi on 4/25/2003 06:47:00 PM
Veišisögur og veišiljóš
9. 4. 2003
Kolbeinn nżtur žeirrar einstöku gęfu aš hafa innan sinna raša hrifnęma listamenn sem bresta ķ taumlausa og villta tjįningu žegar sķst varir. Slķkir transar henda ešlilega oft viš jafn magnašar kringumstęšur og ķ veišiferšum. Verša žį til heilu myndbandsverkin af stęltum lķkömum, skissur af stęršarinnar fjallahringjum, spontant ljóšręnar žulur į segulband um krķuna eša ruslapokagjörningar (žar sem ruslapokar eru tęttir ķ smęstu flygsur ķ leit aš kjötkryddi - sérgrein Kolbeins Ašalsteins).
Af žessu gefna tilefni hvetur Kolbeinn sķna įstkęru drengi til aš leggja nś af mörkum veišisögur eša veišiljóš til aš kalla fram hinn natśralķska anda veišisumarsins. Besta verkiš mį sķšan veršlauna į góšri stundu og geta veršlaunin veriš allt frį glęsilegri golden spider-flugu til veršmęts Spotty-Sheriff-spśns meš tvöfaldri tįlknakrękju og hśkk.
posted by Siggi on 4/09/2003 06:01:00 PM
Voriš er komiš og angarnir sprikla...
- vorfundur Kolbeins-
9. 4. 2003
Nś žegar aš vor er ķ lofti og fréttir eru teknar aš berast um vęna sjóbirtinga hér og žar er ekki örgrannt um aš hold Kolbeins haršni ögn af spennu og eftirvęntingu viš innilegar samverustundir viš spriklandi boltana ķ vötnum og įm landsins. Žvķ žykir Kolbeini rįš aš drengirnir hans fari nś aš męla sér mót til aš deila sķnum vonum og žrįm til veišisumarsins 2003. Kolbeinn leggur til komandi helgi og óskar žess aš žeir Kolbeinar (Kolbeinn Hjörtur og Kolbeinn Sölvi) sem dveljast hér į landi segi hvaš žeim finnst nś um fund annaš hvort aš kvöldi föstudags nś eša laugardags. Kolbeinn Siguršur er tilbśinn til aš hita upp sķn hķbżli til aš blóta žar heilagan Kolbein. Milli dagskrįrliša veršur frumflutt hljóšlistaverk Kolbeins frį Sogsferš sķšasta įrs.
Kolbeinn Bjarki og Kolbeinn Ašalsteinn dveljast aušvitaš sem fyrr ķ skķtnum og ógešinu ķ śtlöndum žannig aš žeir verša aš grįta žau örlög sķn. Ekki nema aš žeir nżti sér nśtķmatękni og verši ķ beinu tölvusambandi į milli landa. Annars aš skįla bara ķ danskt tśborg pissubrugg fyrir veišikónginum alvitra og unašslega.
Kolbeinn vonar aš af žessum fundum verši og žar meš sé vertķšin formlega skollin į og unašurinn og glešin tekin viš af skammdegisdrunganum og klakabrynjunum. Og įstin rķki. Og Guš almįttugur.
posted by Siggi on 4/09/2003 05:38:00 PM
Bölmóšur Kolbeins Hjartar
21. 3. 2003
Athygli er vakin į žvķ aš Kolbeinn Hjörtur hefur nś loks dömpaš sķnu fyrra nafni og er farinn aš skrifa undir sķnu yndislega alteregói veišimannsins sem sannur Kolbeinn Hjörtur en ekki einhver Hjörtur Einarsson śtķ bę. Į heimasķšu Kolbeins Hjartar eru višrašar róttękar skošanir hans į lķfinu utan veišinnar. Bölmóšur er žar ķ fyrirrśmi enda er lķfiš lķtiš og ljótt utan įrbakkanna. Žaš vitum viš jś allir sem einn, Kolbeinarnir fögru. En meš hękkandi sól og leysandi vötnum mį vera aš brśnin lyftist į Kolbeini Hirti og aš svart yfirbragš vettvangs hans taki heišgręnan ešur trópķkal-raušgulan bjarma Kolbeins. Žaš vonar Kolbeinn aš minnsta kosti enda hugsar Kolbeinn til sinna drengja. Stattu žig, strįkur!
Voriš er į nęsta leyti og žaš žżšir bara eitt: Spriklandi boltar og unašsemdir śt ķ eitt.
Lķfiš, įstin, veišin. Og Guš. Vitjiš til!
posted by Siggi on 3/21/2003 12:25:00 PM
Veiši ķ gegnum vök
4. 2. 2003
Žrįtt fyrir aš allt sé ķ klakaböndum og aš fagurlimašir fiskar sjįist hvergi nokkurs stašar deyja Kolbeinar ekki rįšalausir. Žeir hyggjast ekki hśka angistarfullir viš glugga sķna ķ borginni og bķša ašgeršarlausir žess aš vötn leysi og silfrašir boltar sprikli og stökkvi um įr og vötn į nżjan leik. Ó, nei; ef fiskurinn kemur ekki til Kolbeins žį kemur Kolbeinn til fisksins! Slķk er įstin og žrįin eftir girnilegri brįšinni - og viršingin!
Kolbeinar eru nefnilega meš į prjónunum aš brjóta fyrir vök į ķs og slengja svo vęnu agni ofan ķ vatn og rękta žannig kynnin viš nokkrar yndislegar murtur og jafnvel fįeina munśšarfulla silunga. Ęttaróšal og sumarslot hins stóręttaša Kolbeins Hjartar er vetrarhöll um žessar mundir. Hśn stendur viš bakka sjįlfs Žingvallavatns og žangaš kynnu Kolbeinar aš halda į nęstunni. Žar myndu žeir sśpa į ylvolgu rommtoddķi, segja hver öšrum fręknar veišisögur og leggja fram stórhuga įętlanir fyrir aflaleišangra komandi vertķšar. En sķšast en ekki sķst - njóta samverunnar. Samveru veišimanna og brįšar. Og Gušs.
Kolbeinn Bjarki og Kolbeinn Ašalsteinn verša žó fjarri öllu góšu og heilbrigšu gamni žar sem žeir hokra enn innan um mengun, firringu og glępamenn ķ śtlöndum. En Kolbeinn hugsar til sinna manna. Žvķ žótt žś gleymir Kolbeini, žį gleymir Kolbeinn ekki žér!
posted by Siggi on 2/04/2003 05:20:00 PM
Flugur
3. 2. 2003
Veišfélaginu Kolbeini hefur borist beišni um aš halda fluguhnżtinganįmskeiš. Ekki veršur oršiš viš beišninni aš svo stöddu en į vordögum er ętlunin aš fyrirlestraröš Kolbeins hefjist. Hśrra!
posted by Spartakus on 2/03/2003 01:52:00 PM
Um veišižętti
15. 1. 2003
Nś ķ svartasta skammdeginu ganga engir fiskar upp ķ ķslenska legi og žvķ verša Kolbeinar aš nęra sķna veišifķkn į artifissjalskan mįta. Žaš er mešal annars hęgt aš gera meš žvķ aš horfa į veišižętti. Veišispekślantar hafa veriš žeirrar gęfu ašnjótandi undanfarin įr aš eiga aš hina stórgóšu veišižętti Sporšaköst (žį mį m.a. nįlgast komplett į Borgarbókasafninu - hvar annars stašar?). Ekki mikiš sķšri er žįttaröšin Silungur į Ķslandi sem gefin var śt fyrir nżlišin jól. Sś syrpa hefur žann kost fyrir Kolbeina aš beina spjótum sķnum einungis aš silungsveišiskapnum sem óneitanlega er Kolbeinum hentugara mark ķ augnablikinu enda Kolbeinar fįtękir menn žó fallegir séu.
Gęši žessara žįtta ķtrekast žegar geršur er samanburšur viš suma ašra veišižętti. Dęmi um slķkan samanburš er sęnskur žįttur sem sżndur var ķ gęrkvöld ķ Rķkissjónvarpinu. Steingeldara og leišinlegra prógramm hefši vart veriš hęgt aš bśa til; allt var einstaklega ósjarmerandi og laust viš žann rómantķska anda sem tekist hefur aš fanga ķ ķslenskum žįttunum.
Kolbeinn er žvķ žess vegna įkaflega feginn aš žurfa ekki aš kynnast sęnskum veišifķflum viš įr žar sem žyrlur ferja menn milli staša og laxinn er rifinn upp af jafnlķtilli įstrķšu og aš mokaš vęri upp śr eldiskvķ. Kolbeinn veišir af innlifun og klökknar žegar fallegur silungur bķtur į agniš og beygir sķšan af žegar litli silfraši anginn spriklar į bakkanum og fęr faglega žurrkśkun og rśnk sem sķna hinstu jaršnesku bón. Og Guš kinkar kolli, brosandi.
posted by Siggi on 1/15/2003 12:22:00 PM
Til hamingu Kolbeinn Ašalsteinn!
25. 11. 2002
Svartnętti grśfir yfir fiskilandinu eina. Fiskar grįta beitulausa hylina og aflaklęr samhryggjast meš litlu greyjunum. Sorgin er žó sįrust hjį žeim sem hśka ķ flötum og ljótum löndum yfir skręšum ķ hinu firrta stórborgarsamfélagi Kaupmannahafnar. Sś er raunin meš Kolbein Ašalstein. Hann situr einn ķ Danmörku ķ dag į afmęlisdeginum sķnum viš danskt gras (sem jafnast žó ekkert į viš ķslenska, safarķka og heišgręna tugguna) og kalt og stašiš kaffi ķ krśs.
Hughreysting Veišifélagsins Kolbeins til Kolbeins Ašalsteins er žó lķtil afmęliskvešja. Kolbeinn vonar aš 26. įriš fęri honum aukna fengsęld viš vötnin.
Og
ķ lķfinu.
Guš blessi žig Kolbeinn Ašalsteinn į žessum dżršar drottins degi.
Guš.
posted by Siggi on 11/25/2002 04:23:00 PM
Įstin lętur ekki į sér standa. Guš vakir yfir okkur börnunum sķnum. Nś eru komnar inn fleiri myndir śr sķšustu veišiferš. Dżrš sé Guši og Kolbeini.
posted by Spartakus on 10/17/2002 06:26:00 PM
Fįtt er svo meš öllu illt...
17. 10. 2002
Žaš į ekki af Kolbeini aš ganga. Ofan į hryllilegar frostnętur og skelfilegt skammdegiš leggst nś sś hryggš og hörmung aš Kolbeinn hefur veriš sviptur hinni litlu sumarhżru fagurra minninga ķ formi mynda af glęsilegum mönnum og fiskum. Myndirnar į Kolbeinssķšunni eru į bak og burt og eftir stendur myndatextinn einn og sér.
Kolbeinn lętur žó ekki bugast gagnvart žessu amerķska samsęri netjöfra einhverra og bętir inn nokkrum glęnżjum (m)yndum sem sįrabót. Žar eru hin žśsund andlit Kolbeins Hjartar ķ stóru hlutverki auk fleira góšs.
Fleiri myndir eru svo vęntanlegar į nęstunni svo og endursköpun žeirra mynda sem tķmabundiš hafa glatast ķ svarthol sķfellt kaldari og dimmari tķma.
posted by Siggi on 10/17/2002 06:02:00 PM
Skammdegi, ó hve žaš skellur į meš skelfilegum žunga sķnum. Skemmtun, nei, heldur svķvirša og skömm. Hvaš varš um bogadregnar lķnur landslagsins og landslaxins. Er birtingur ķ sjónum, eša jafnvel bleikja? Hver dirfist aš kveikja vonarglóš ķ hjarta okkar? Synir ógęfunnar kvęnast dętrum óttans. Hvers vegna? Er starf okkar allt hin mesta tilgangsleysa? Er kannski ekki spurt um žaš į breišum velli umfangsins? Kolbeinn bżr ķ okkur öllum. Žessum veišiköllum alsettum böllum nišur aš hnjįm. Meš stöngina aš vopni, žó ólķkri Völu Flosa, berjast žeir viš strauminn žunga, drengirnir mķnir, börnin mķn, kvikindin.
posted by Spartakus on 10/08/2002 04:47:00 PM
Slęmar fréttir af sjókvķalaxi
Kolbeinar eru flestir smįseyši ķ veišimannaflaumnum og verša yfirleitt aš lįta sér nęgja aš fylgjast meš stórkörlum śr fjarlęgš sem moka löxum į land. Kolbeinn ętlar einn daginn aš veiša stóra laxa til aš strjśka og sleppa sķšan, žvķ aš Kolbeinn ber viršingu fyrir sinni brįš. Eina tegund fisks vill žó Kolbeinn aldrei fį į sitt agn og žašan af sķšur žurrkśka og rśnka. Žar er įtt viš hinn illséša sjókvķalax.
Žęr slęmu fréttir eru nś teknar aš berast aš slķk skoffķn séu farin aš slepjast upp eftir ķslenskum įm. Stašfestist žar meš ótti margs veišimannsins aš sjókvķaeldi sé langt ķ frį örugg leiš og geti leitt til mikils skaša fyrir hiš nįttśrulega og dżrmęta vistkerfi sem Kolbeinar fį aš njóta góšs af fyrir tilstilli Gušs almįttugs.
Kolbeinn hefur ekki įlyktaš opinberlega gegn sjókvķaeldi en Kolbeinn Siguršur er einaršur ķ afstöšu sinni og bżst viš aš ašrir Kolbeinar fylgi honum aš mįli:
Engar perverskar norskar laxaafskręmingar ķ vistkerfi ķslensks lagar. Bönnum sjókvķaeldiš!
Kolbeinn Siguršur
posted by Siggi on 10/08/2002 03:21:00 PM
Til hamingju, Kolbeinn Sölvi!
7. 10. 2002
Žessi mįnudagur er langt ķ frį aš vera óbreyttur žó aš margt bendi til slķks enda tįknar október ekkert ķ augum Kolbeins nema ķ mesta lagi sjóbirtingur og kaldir puttar sem standa framśr veišigrifflunum viš hemuš vötn nokkuš yfir sjįvarmįli Ķslandsstrandar. En dagurinn er stór žvķ aš Kolbeinn Sölvi er oršinn įrinu eldri og nś ašeins įr ķ kvarthundrašiš. Veišiferill kappans er žvķlķkur aš lengd og žykkt aš liggur viš aš jafnist į viš ęviįrin öllsömul, žó ekki alveg.
Kolbeinn óskar syni Sigga Sveins, laxakóngs ķ Ölfusį, til hamingju meš daginn.
Kolbeinn Sölvi veiši!
Hśrra!
Hśrra!
Hśrra!
Hśrra!
posted by Siggi on 10/07/2002 07:47:00 PM
|
